رزم رستم و ویروس اسفندیار

کنون رزم virus و رستم شنو
دگرها شنیدستی این هم شنو

که اسفندیارش یکی disk داد
بگفتا به رستم که ای نیکزاد

در این disk باشد یکی file ناب
که بگرفتم از site افراسیاب

برو حال می کن بدین disk هان!
که هم نون و هم آب باشد در آن

تهمتن روان شد سوی خانه اش
شتابان به دیدار رایانه اش

چو آمد به نزد mini tower اش
بزد ضربه بر دکمه power اش

دگر صبر و آرام و طاقت نداشت
مران disk را در drive اش گذاشت

نکرد هیچ صبر و نداد هیچ لفت
یکی list از root دیسکت گرفت

در آن disk دیدش یکی file بود
بزد enter آنجا و اجرا نمود

کز آن یک demo گشت زان پس عیان
به فیلم و به موزیک و شرح و بیان

به ناگه چنان سیستمش کرد hang
که رستم در آن ماند مبهوت و منگ

چو رستم دگر باره reset نمود
همی کرد هنگ و همان شد که بود

تهمتن کلافه شد و داد زد
ز بخت بد خویش فریاد زد

چو تهمینه فریاد رستم شنود
بیامد که لیسانس رایانه بود

بدو گفت رستم همه مشکلش
وز آن disk و برنامه خوشگلش

چو رستم بدو داد قیچی و ریش
یکی bootable دیسک آورد پیش

یکی toolkit اندر آن disk بود
بر آورد آن را و اجرا نمود

همی گشت toolkit هارد اندرش
چو کودک که گردد پی مادرش

به ناگه یکی رمز virus یافت
پی حذف امضای ایشان شتافت

چو virus را نیک بشناختش
مر از boot sector بر انداختش

یکی ضربه زد بر سرش toolkit
که هر بایت آن گشت هشتاد bit

به خاک اندر افکند virus را
تهمتن به رایانه زد بوس را

چنین گفت تهمینه با شوهرش
که این بار بگذشت از پل خرش

دگر باره اما خریت مکن
ز رایانه اصلا تو صحبت مکن

قسم خورد رستم به پروردگار
نگیرد دگر disk از اسفندیار

انتظار..

انتظار . . .

چشـمان خسته ام در ظـلمت ســکوت در ازدحـــام اشــک در تلــــــخــی دروغ در انـزوای عشــــق در پــــاکی غــــروب در ســـــــردی زوال در سرخــی قــلوب در سبـــزی بــهـــار در انتــــظار توسـت
	روح شــکســـته ام در ســایه ی درخت  آن تــک درخــت پیر  کو مانده سر به زیر در سوگ همــرهان  آن همــرهـان که در گـــوری بخفـــته اند  گــرمـــای زنــدگـــی بـــا خــود ببرده انــد در ســـوز عاشـقان آن عاشقـــان که در  تکـــرار لـحظه هـــــا  هــر لـــحظه بیشـتر  در خـــود بمـرده انـد در انتــــظار تــوست
		مــــن آن مســـافـــرم  آن خستــــــه از دروغ  آن خستــــه از فریــب  آن کـس که خود هنوز حتـی نفهمـیده اسـت از بــــهر چـــه بزیست یا بــــهر چـــه بدیـــــد یا بــــهر چـــه کشیــد یا بــــهر چـــه بمــــرد امـــــــــا دل غمیـــــن در انتــــظار تــــوسـت
آری ! درایــــــن زمــــــــان  در بهت لـــــحظه ها تنــــها ز انــــــــــزوا  دلخسته از سکــوت در انتـــــــظار تــــــو آرام و بــی صــــــدا بنشسته ام کنـــون آیا رهایی هست ؟ زین انتظار سخت ؟  تا کی جفـا کشم ؟ حتی ز ســـــایه ها این سـایه های درد این دردهـــا کـــه در جــانم نشستـه اند
	حتــی هـــوا و خــــاک  بــــاران و بـــــــاد و رود  هـــر جــــــا رسیده اند روح و تــــــــن مـــــــرا  آزرده کـــــــــرده انــــــد در انتــــــــــــــظارتـــــم ای عطــر خوش نرگس برگـــــــــرد با بــــــــهار چشمم به راه تـوست ای غـــربت خیــــــــال  جــــانم به لــب رسید پس کی تو میرسی ؟
		اشـک ستاره ریخـت  امــــــا نیـــــــــامدی ظلـــمت فـرو کشید  امــــــا نیـــــــــامدی شب مرد از سـکوت  امــــــا نیـــــــــامدی وقتم به ســر رسید امــــــا نیـــــــــامدی من مرده ام کــــنون  روییده از خــــــاکــم  صدها شـقایق لیک  حتی پــــی گــــورم  هــــــرگز نیــــــامدی ای نـــرگس خموش چــــشم هــــمرهان مانده در خیـــــال تو گـــو بمـــــن کـــنون
	پس کی تو می رسی ؟ پس کی تو می رسی ؟